Okres dojrzewania jest czasem pełnym wyzwań w życiu każdego nastolatka i jego rodziców. Towarzyszy mu wiele przemian rozwojowych dotyczących wyglądu zewnętrznego, życia emocjonalnego i społecznego. W tym okresie nastolatek może przeżywać dużo intensywnych, żywych i szybko zmieniających się emocji, które mogą utrudniać relacje z rodzicami, przyjaciółmi i nauczycielami.
Pojawia się wiele pytań dotyczących tożsamości, hierarchii wartości, norm oraz ważnych decyzji życiowych. To czas, w którym potrzeba bycia blisko, otrzymywania wsparcia od rodziców i opiekunów splata się z równie żywotnym dążeniem ku samodzielności, niezależności, ku oddalaniu się. Konflikty tego okresu rozwojowego mogą zapoczątkować wiele trudności emocjonalnych i społecznych.
Tak! Depresja atakuje dzieci!
Depresja przyjmuje różne oblicza, dlatego ważne jest, by rodzice i opiekunowie mieli świadomość, że nie tylko smutek zdradza tę chorobę. Chorobę mogą maskować wybuch złości, znudzenie, zachowania buntownicze, np. wagary, zachowania autodestrukcyjne i antyspołeczne. Jeśli młoda osoba doświadcza przedłużających się problemów z koncentracją, snem, apetytem, czuje się bezwartościowa i ma wiele obaw dotyczących przyszłości, zamyka się w sobie i zrywa kontakty z rówieśnikami, to sygnał, że to, co przeżywa, może nie być zwykłym dołem albo buntem.
Jedną z form pomocy psychologicznej dla nastolatków jest psychoterapia. W trakcie regularnych spotkań indywidualnych lub grupowych, nastolatek ma możliwość nazwania i zrozumienia własnych uczuć, przeżyć i radzenia sobie z nimi. Terapia tworzy bezpieczną przestrzeń dla refleksji i analizy własnych myśli, uczuć, przekonań, potrzeb i zachowań, dzięki czemu nastolatek może samodzielnie myśleć, dokonywać wyborów i zmian w swoim życiu w zgodzie z sobą i z uwzględnieniem rzeczywistości w jakiej żyje.
Psychoterapia młodzieży ma formę spotkań indywidualnych lub grupowych. Psychoterapia indywidualna odbywa się minimum raz w tygodniu, a sesja trwa 60 minut. Psychoterapia grupowa odbywa się raz w tygodniu i trwa 90 minut.